1. เข้าใจตัวเองมากขึ้น
ไปเรียนหรือไปอยู่เมืองนอกเนี่ย ทำให้เรารู้จักตัวเองได้ดีขึ้นเยอะเลย เพราะว่าเราได้ไปเห็นสิ่งที่แตกต่างไปจากที่เราคุ้นเคย ถ้าเรารู้จักคิดและหันกลับมามองตัวเอง จะทำให้เราได้รู้จักตัวเองอย่างที่เราไม่เคยรู้มาก่อนเลย อย่างครูม่อน ก่อนไปอยู่อเมริกา เราก็ไม่ได้คิดว่าเราเป็นคนjudgementalอะไรนะ แต่พอที่อยู่ที่นู่น พอเห็นคนที่แตกต่างกว่าเรามากๆ เช่น สีผิว การแต่งตัว หรือ กิริยาท่าทาง ความคิดเรามันไปตัดสินเขาเร็วมากๆ ทั้งๆที่เราก็รู้ว่าเราไม่ควรไปตัดสินใครจากภายนอก แต่ความคิดมันไปก่อนแล้ว อยู่เมืองไทยไม่ค่อยได้ทันความคิดตัวเอง เพราะว่าบ้านเราคนจะไม่ต่างกันมาก พออยู่ที่อเมริกาถึงได้รู้ว่าเราต้องหัดใจตัวเองให้เปิดกว้างกับคนที่แตกต่างจากเรามากขึ้น
2. รักเมืองไทยมากขึ้น
ใครที่ไปอยู่เมืองนอกจะรู้นะ ว่ายิ่งอยู่เมืองนอกนานก็ยิ่งรู้ว่าบ้านเราเนี่ยดีที่สุด ไม่ใช่ว่าดีที่สุดเวลาไปเทียบกับที่อื่นตรงๆนะ แต่ดีที่สุดสำหรับเราเอง แรกๆไปอยู่เมืองนอกจะมีสองแบบ คือ แบบปรับตัวไม่ได้แล้วไม่ชอบ หรือไม่ก็ชอบที่ใหม่มากๆไปเลย แต่ไม่ว่าจะแบบไหนก็ตามนะ พออยู่ไปนานๆ เราจะปรับตัวได้ แต่ก็ยังคิดว่าอยู่บ้านเราดีกว่า หรือแบบที่สองก็คือ จะเริ่มเห็นข้อไม่ดีของที่ใหม่ๆ ทำให้เราเห็นว่าจริงๆแล้ว ทุกๆที่มันก็มีทั้งข้อดีข้อเสีย
3. เข้าใจวัฒนธรรรมไทยมากขึ้น
มีวัฒนธรรมหรือธรรมเนียมอะไรหลายๆอย่างนะที่พอไปอยู่เมืองนอกแล้วมันก็ยังเปลี่ยนไม่ได้ เช่น ปกติตอนเป็นนักเรียน เวลาจะออกจากห้องเรียนขณะที่อาจารย์ยังสอนอยู่ เราก็จะก้มหัวนิดนึงเวลาเดินผ่านอาจารย์ พอไปอยู่ที่อเมริกา พอจับได้ว่าตัวเองยังทำอยู่ ก็คิดเลยว่า เพื่อนๆคงนึกว่าเราตลกดี ทำไมต้องก้มหัวด้วย แต่มันทำให้เรารู้ว่าโตมาแบบคนไทย เราให้เกียรติอาจารย์ว่าเป็นคนที่เราควรเคารพ สิ่งที่อาจารย์พูดคือสิ่งที่สำคัญ เราควรจะฟัง แต่ที่อเมริกา มักจะมองอาจารย์ว่าเป็นแค่คนคนนึง ที่แค่ผ่านอะไรมามากกว่าเราเท่านั้นเอง ไม่ใช่ว่าสิ่งที่อาจารย์พูดจะถูกเสมอ นักเรียนเถียงได้
4. เข้าใจว่าต่างชาติมองเมืองไทยยังไง
อันนี้จริงตั้งแต่เรื่องง่ายๆ อย่างอาหารไทย ไปจนถึงการเมืองบ้านเราเลยทีเดียว ครูม่อนอยู่ที่แอลเอสักพักถึงรู้ว่าที่นั่นมีร้านอาหารไทยเยอะก็จริง แต่เวลาพูดถึงอาหารไทย เขาจะนึกถึง peanut sauce (น้ำจิ้มสะเต๊ะ) คือ อะไรที่เป็นอาหารประยุกต์แล้วมีคำว่าThaiอยู่ แปลว่ามีน้ำจิ้มสะเต๊ะ เช่น Thai chicken wrap คือเป็นwrapไก่ที่ใส่น้ำจิ้มสะเต๊ะ ตอนไปแรกๆครูม่อนงงนะ เพราะน้ำจิ้มสะเต๊ะเนี่ย คนไทยไม่นับว่าเป็นอาหารไทยแท้นะ แต่ที่ร้านอาหารไทยที่นู่น คือ เป็นเมนูเด็ดเลยอ่ะ
ใครมีประสบการ์ไปอยู่เมืองนอกแล้วเป็นอย่างไรบ้าง ทำให้เข้าใจเมืองไทยมากขึ้นไหม ทำให้มองตัวเองต่างจากเดิมไหม เล่าให้ฟังกันบ้างนะคะ
