ก้าวสั้นๆสู่ก้าวกระโดด
กว่าจะเก่งได้หนทางอีกตั้งยาวไกล แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว มีอะไรต้องทำอีกเยอะ ไม่มีเวลา ยังไงก็ทำไม่ทัน อยากจะเก่ง writing แต่สายไปแล้ว เวลาไม่พอ หลายๆครั้งที่เรารู้สึกแบบนี้ คิดแล้วก็ท้อเนอะ หลายๆเรื่อง หลายๆทักษะ มันต้องใช้เวลานานกว่าจะเก่งได้ อย่างwritingก็เป็นอย่างหนึ่ง ก็รู้นะ ไม่ใช่ไม่รู้ ก็เสียดายนะที่เราไม่ได้ฝึกไม่ได้เรียนก่อนหน้านี้ คิดแบบนี้แล้วมันก็อยากจะเลิก อยากจะทิ้งความฝันไปเลย เคยได้ยินคำพูดที่ว่า “เวลาที่ดีที่สุดที่จะปลูกต้นไม้คือ20ปีที่แล้ว เวลาที่ดีที่รองลงมาคือวันนี้”
Do you know what a foreign accent is? It’s a sign of bravery.
“Do you know what a foreign accent is? It’s a sign of bravery.” “คุณรู้ไหมว่าสำเนียงต่างชาติคืออะไร? มันคือสัญลักษณ์ของความกล้าหาญ” – Amy Chua หลายๆคนไม่กล้าพูดเพราะว่าสำเนียงไม่ดี ครูม่อนเองก็เคยรู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน แต่พอไปเรียนต่อ ไปอยู่ในสังคมเขาจริงๆ จะรู้เลยว่าเรื่องสำเนียงนั้นเป็นรองกว่าเนื้อหาเยอะ คนทั่วๆไปจะไม่
One choice doesn’t determine your whole future.
Author: ดร.ณัฏฐ์ภัทร์ ชาญเชาวน์กุล (ครูม่อน) Cover art: อธิกฤต ชาญเชาวน์กุล (โดม) Date: 5 ตุลาคม 2562 “One choice doesn’t determine your whole future.” การตัดสินใจครั้งเดียวไม่ได้กำหนดอนาคตของเราทั้งหมด อาทิตย์ที่แล้วอ่านนิยาย Call
I keep on making what I can’t do yet in order to learn to be able to do it.
ความผิดพลาดอันนึงที่ครูม่อนทำก็คือ หยุดเรียนเพิ่มตอนที่ภาษาอังกฤษดีแล้วในระดับนึง ตอนนั้นก็คือตอนที่อยู่จุฬา คือตอนที่อยู่มอปลายตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษมาก พลิกจากห่วยเป็นเก่งเลย แต่พอเข้าจุฬาได้แล้ว ก็ไม่ค่อยได้เรียนเพิ่ม ก็เรียนหมอก็ยุ่งด้วย แต่จริงๆคือ รู้สึกว่าไม่รู้จะเรียนเพิ่มไปทำไหม เราก็สอบได้คะแนนดี อ่านหนังสือภาษาอังกฤษก็ได้แล้ว สื่อสารกับคนอื่นก็ได้แล้ว เลยไม่ค่อยได้สนใจเรียนอะไรที่มันยากขึ้นเท่าไหร่ คือ ก็ฝึกใช้เท่าที่รู้อยู่แล้ว แต่ไม่ได้พยายามทำอะไรที่ยังไม่เคยทำได้ เช่น อ่านacademic paper, เขียนนิยาย, academic writing อะไรพวกนี้ พอตอนเรียนฮาร์วาร์ดเลยรู้เลยว่ามีอะไรอีกเยอะที่เราต้องฝึก
นิยามของความสำเร็จ: จากหนึ่งถึงร้อยต้องทำได้เท่าไหร่
ความสำเร็จไม่ได้อยู่ที่ว่า จากหนึ่งถึงร้อย เราทำได้เท่าไหร่ คนที่เดิมเขาทำได้เก้าสิบห้าอยู่แล้ว พอทำได้ร้อย ก็มีคนยกย่องเต็มไปหมด แต่ในใจ ได้รู้สึกไหมว่าเป็นความสำเร็จ ถ้าเราเริ่มจากศูนย์ ไม่เคยมีใครคิดว่าจะมีปัญญาทำได้มากกว่าครึ่ง แล้ววันนี้เราทำได้ หกสิบ เราจะภูมิใจกับความสำเร็จของตัวเอง หรือน้อยเนื้อต่ำใจว่า เราทำไม่ได้ร้อยเหมือนคนอื่นเขา ก็อยู่ที่ใจเราเอง