เวลาที่เรียนหนักๆ เดี๋ยวก็มีงานนู่น ควรส่งอันนี้ อาจารย์จะให้ส่งเดี๋ยวนี้ แลปก็ยังไม่เสร็จ พออะไรๆมันรุมเร้าเข้ามาเยอะๆ รู้สึกว่าตัวเองโง่ขึ้นจมเลย แต่ได้อ่านบทความให้ข้อคิดที่ดีมากว่า เวลาเราเป็นนักเรียนเนี่ย รู้สึกโง่ก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน
You do not have to suffer to learn. But if
บางทีสิ่งที่เราคิดว่ายากหรือเป็นไปไม่ได้ อาจจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นจริงๆ คนเรามักจะตั้งกำแพงขวางหน้าตัวเองไว้ ฟังสิ่งที่คนอื่นพูดมา แล้วเราก็มาคิดเอาเองว่าสิ่งที่เราอยากทำนั้นเป็นสิ่งที่ยากลำบาก ทั้งๆที่จริงๆแล้วอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้ แต่ตัวเราเองนั่นแหละที่เอาสิ่งรอบตัวมาเป็นกำแพงกั้นตัวเองไม่ให้ไปถึงสิ่งที่เราฝันไว้ ถ้าคนอื่นบอกว่า เราไม่ได้เตรียมตัวพอ แล้วไง?
หาคำตอบมานานในที่สุดวันนี้ก็หาเจอ เคยสรุปด้วยประสบการณ์ตัวเองว่า เวลาเราจะตั้งเป้าหมายในการทำก็ตาม โดยเฉพาะการเรียนภาษา ก็ให้ตั้งเป้าหมายให้จนพูดได้คล่อง จนอ่านได้เก่ง แต่เวลาเราฝึกจริงๆ เราอย่าไปคิดถึงความก้าวหน้าของตัวเองมากนักเพราะมันจะทำให้เราหมดกำลังใจ ให้ฝึกไปเรื่อยๆ คือครูม่อนสรุปเอาจากประสบการณ์ตัวเอง
การจะรู้ว่าเราจะเรียนอะไร ชอบอะไร อยากทำอะไร คงไม่ใช่ว่าอยู่ๆก็จะตัดสินใจขึ้นมาได้ หรือว่าจะให้คนอื่นมาชี้นิ้วบอก ไม่ว่าพ่อแม่ ครูอาจารย์ ก็ไม่มีใครรู้จักตัวเราดีกว่าเราเอง แต่ว่าเราเองก็มักจะบอกตัวเองว่า เราไม่รู้จักตัวเองดีพอ
“Almost everything–all external expectations, all pride, all fear of embarrassment
The meaning of life, then, is to live it. To
Courtesy of AwakeBlogger.com Confucius, whose name literally means “Master Kong”,
English Writing Tips รับความรู้และเคล็ดลับเก่งการเขียนภาษาอังกฤษจากครูม่อน
