ไม่ใช่แค่เรื่องการเมืองนะคะ เรื่องชาตินิยมก็เจอเยอะ กีฬาเนี่ยแหละเป็นตัวส่งเสริมชาตินิยมเป็นอย่างดี อาจารย์เล่าให้ฟังว่าเขาไปอยู่เยอรมันนี ตอนที่มีจัดฟุตบอลโลก ตามถนนหนทางมีแต่คนโบกธงชาติ ร้องเพลงชาติบ้าง แต่หน้าด้วยธงเยอรมันบ้าง ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ได้เห็นในเยอรมันอย่างนี้มานานแล้ว หรือเช่นการจัดโอลิมปิกที่เมืองจีน ก็เป็นโอกาสที่จีนใช้สื่อทั่วโลกในการเผยแพร่ประเทศเขาโดยผ่านพิธิเปิดและปิดที่สื่อให้ถึงความเป็นประเทศจีน
อย่างวัฒนธรรมการเป็นอยู่ในชีวิตประจำวัน ถ้าเป็นอเมริกา จะเห็นว่าหนังหรือทีวีส่วนมากจะให้คนที่ประสบความสำเร็จทางธุรกิจเป็นตัวเอก เป็นการหล่อหลอมชีวิตแบบอเมริกันว่าความสำเร็จเป็นสิ่งสำคัญ ต้องมีบ้าน มีรถ มีครอบครัว เรียกว่า American dream แต่ถ้าเป็นในประเทศอื่นก็จะต่างออกไป อาจารย์ของครูม่อนชี้ให้เห็นว่าอย่างอังกฤษเขาก็จะเน้นความเป็นผู้ดี ถ้าเป็นฝรั่งเศสก็จะเน้นเรื่องความเป็นเลิศทางอาหาร ศิลปะ แฟชั่น เป็นต้น เลยทำให้ครูม่อนมาคิดว่า แล้วบ้านเราล่ะ สื่อเน้นแบบไหน?
สื่อมีอิทธิพลมากกว่าที่เราคิด นี่แสดงให้เห็นว่ามันสำคัญแค่ไหนที่เราจะต้องมีวิจารณาญในการเสพสื่อ ครูม่อนคิดว่าสื่อเป็นส่วนสำคัญในเรื่องการศึกษาด้วยเหมือนกัน เพราะจริงๆแล้วสื่อเป็นตัวสอนอย่างหนึ่ง เพียงแต่ว่าสื่อจะเลือกสอนความคิดความเชื่อมุมมองแบบไหน ถ้าเราไม่ได้คิดวิเคราะห์เลย รับฟังอย่างเดียว เราก็จะตกเป็นเครื่องมือของสื่อโดยไม่รู้ตัวค่ะ ครูม่อนเลยเห็นว่าทักษะการคิดวิเคราะห์เป็นสิ่งหนึ่งที่การศึกษาบ้านเราต้องส่งเสริมอย่างจริงจัง ถึงแม้ว่าจะมีเรื่องการคิดวิเคราะห์เป็นเป้าหมายในการศึกษาไทยมานานแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถทำให้ได้เห็นผลอย่างจริงจัง น่าจะถึงเวลาที่ทุกคนควรจะช่วยกัน ทำตัวเองให้เป็นตัวอย่างโดยการเสพสื่ออย่างมีวิจารณาญ และปลูกฝังให้เด็กๆ น้องๆ ได้มีืืทักษะนี้ติดตัวไปในอนาคตคะ
