อยากเรียนต่อเมืองนอก-เป้าหมายของเราคืออะไร

ต่อจากคราวที่แล้วที่ให้คิดดูว่าเราอยากไปเรียนเมืองนอกเพราะอะไร ลองดูตัวอย่างนะคะ เผื่อใครคิดไม่ออก

ตัวอย่างของเหตุผลที่อยากไปเรียนเมืองนอก

อยากเพิ่มเติมความรู้ของสาขาที่เรียนมาแล้ว

อยากทำงานในด้านที่จำเป็นต้องเรียนเพิ่มเติม

อยากมีประสบการณ์ในการอยู่ต่างประเทศ

อยากเก่งภาษา

อยากได้งานดีๆ ซึ่งอาจจะไม่จำเป็นต้องเป็นเด็กนอกถึงจะทำงานพวกนี้ได้ แต่ถ้าจบมาจากเมืองนอกแล้วก็จะมีโอกาสได้งานดีๆมากขึ้น

อยากเปลี่ยนสาขาที่เรียนหรือทำงานมาไปทำอย่างอื่นที่ไม่เคยเรียนหรือมีประสบการณ์มาก่อน

ที่บ้านอยากให้ไปเรียนเมืองนอก

ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทำอะไรดี เลยไปเรียนต่อเพื่อให้มีเวลาคิดเพิ่มขึ้นและได้รู้จักตัวเองดีขึ้น

อยากทำงานในต่างประเทศ

อยากหาลู่ทางในการย้ายไปตั้งหลักปักฐานที่ต่างประเทศ

ตามแฟนไปเรียน กลัวแฟนหาย

ตามเพื่อนไปเรียน เพื่อนๆไปเรียนกันหมด เดี๋ยวไม่อินเทรนด์

รู้สึกว่าถ้าไม่ได้เรียนต่อเมืองนอกแล้วชีวิตเหมือนล้มเหลว รู้สึกว่าการไปเรียนต่อเมืองนอกเป็นเหมือนเป้าหมายหนึ่งของชีวิตที่ต้องทำให้ได้ เหมือนกับการเรียนมหาวิทยาลัย การแต่งงาน การมีลูก เป็นต้น

ต้องการพัฒนาความสามารถของตัวเองในด้านต่างๆให้มากขึ้น ซึ่งอาจจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับงานโดยตรงแต่เป็นสิ่งที่ตัวเองสนใจและอยากพัฒนา เช่น ปรัชญา การคิดวิเคราะห์ ดนตรี ศิลปะ

ต้องการทดลองทดสอบดูว่าจะชอบสาขานั้นๆหรือเปล่า ก่อนที่จะเข้าไปทำงานเต็มตัว

อยากไปเที่ยวต่างประเทศ

ต้องการเปิดโลกทัศน์ตัวเองให้กว้างขึ้น ต้องการรู้จักคนจากที่ต่างๆ

ต้องไปเพราะเหตุผลจำเป็น เช่น ครอบครัวย้ายไปประเทศอื่น แต่งงานแล้วต้องย้าย ที่ทำงานให้ไปเรียนต่อต่างประเทศ เป็นต้น

อยากไปหาโอกาสก้าวหน้าในต่างประเทศ

จากนั้นพอได้รายการเหตุผลของการไปเรียนต่อแล้ว ก็ค่อยมาดูกันค่ะว่าอะไรที่มีสำคัญกับเรามากที่สุด คือ เรียงลำดับว่าอะไรเป็นเหตุผลที่สำคัญกับเรามากที่สุด แล้วไล่ตามลำดับไป

ถ้าอย่างนี้แล้วถามในตัวเองแล้วรู้ว่า ที่เราไปเรียนเนี่ยก็เพราะว่าพ่อแม่อยากให้ไปเรียน คือเราจะไปเพราะพ่อแม่จริงๆ ส่วนตัวเองก็รู้สึกว่าถ้าได้ไปเรียนก็ดี ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ฉะนั้นเหตุผลหลักก็คือเพื่อพ่อแม่ แล้วเหตุผลที่รองลงมาคือ อยากฝึกภาษาอังกฤษ และสุดท้ายก็คือเผื่อจะกลับมาเมืองไทยแล้วได้งานที่ดีกว่าเดิม

ถ้าเรารู้อย่างนี้แล้ว จะไปสมัครที่ไหนดี ก็ไม่ยากเลย คือพ่อแม่อยากให้ไปเรียนที่ไหนล่ะ ถ้าเขาไม่ได้มีเจตจำนงค์ชัดเจน ก็ลองดูเหตุผลถัดไป ว่าเราอยากฝึกภาษาอังกฤษ ฉะนั้นก็ต้องไปประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก ดังนั้นยุโรปกับเอเชียก็จะตกไป เราก็จะเหลือขอบเขตในการค้นหาได้เล็กลงเยอะ หลังจากนี้ก็อาจจะไปพิจารณาปัจจัยที่เกี่ยวเนื่องกับความเป็นไปได้และความสะดวกสบายแล้ว เช่น เรื่องค่าใช้จ่าย ภูมิอากาศ อาหารการกิน เป็นต้น ซึ่งถือว่าเป็นปัจจัยรอง เราควรจะเอาเรื่องพวกนี้มาคิดหลังจากที่เราได้พิจารณาเหตุผลหลักไปแล้ว