ต้องขออภัยด้วยที่หายหน้าหายตาไปนานพอสมควรนะคะ ตอนนี้ใกล้จะกลับเมืองไทยแล้ว คิดแล้วก็ใจหายเหมือนกัน กลัวจะลืมภาษาจีนที่เรียนมา แต่อีกใจหนึ่งก็เริ่มคิดว่าต้องทบทวนภาษาอังกฤษแล้วเพราะจะต้องเริ่มเรียนปริญญาเอกแล้ว อาทิตย์ได้ฤกษ์สอบภาษาจีนเสร็จซะที ว่างๆเลยลองหาอะไรหนุกๆมาทบทวนศัพท์GRE เลยไปเจอappอันนึงเจ๋งมาก คิดว่าต้องมาแนะนำผู้อ่านกันค่ะ วิธีจำศัพท์ให้ดีก็คือ
มีอย่างหนึ่งที่สังเกตเห็นหลังจากที่ได้มาเรียนที่อเมริกาและเมืองจีน คือ อาจารย์เขาจะคาดหวังให้นักเรียนอ่านหนังสือมาล่วงหน้าก่อนมาเรียนเสมอ ที่อเมริกานั้นไม่ค่อยแปลกใจมาก เพราะsettingที่ครูม่อนได้ไปเจอคือที่เรียนปริญญาโทที่ฮาร์วาร์ด ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่นักศึกษาระดับนั้นต้องมีความรับผิดชอบและต้องอ่านหนังสือมาก่อน ถึงจะไปdiscussกันในห้องเรียนได้ และในประเทศจีน แม้แต่ห้องเรียนภาษาธรรมดาๆกับนักเรียนต่างชาติคนอื่นๆ อาจารย์เขาก็ยังย้ำแทบจะทุกๆครั้งว่าให้อ่านมาล่วงหน้า
เรามองความฉลาดได้สองแบบ คือ เรามองว่าเป็นสิ่งที่fixed เปลี่ยนแปลงไม่ได้ หรือเป็นสิ่งที่ปรับปรุงแก้ไขได้ ซึ่งจะมีผลต่อการดำเนินชีวิตของเรามาก มันมีผลต่อการเรียนมากด้วยเหมือนกัน ลองเอามาปรับใช้ดูเฉพาะกับการเรียนภาษาซิคะ เราสามารถตั้งเป้าหมายในการเรียนได้สองแบบ เรียนให้เก่ง
หาคำตอบมานานในที่สุดวันนี้ก็หาเจอ เคยสรุปด้วยประสบการณ์ตัวเองว่า เวลาเราจะตั้งเป้าหมายในการทำก็ตาม โดยเฉพาะการเรียนภาษา ก็ให้ตั้งเป้าหมายให้จนพูดได้คล่อง จนอ่านได้เก่ง แต่เวลาเราฝึกจริงๆ เราอย่าไปคิดถึงความก้าวหน้าของตัวเองมากนักเพราะมันจะทำให้เราหมดกำลังใจ ให้ฝึกไปเรื่อยๆ คือครูม่อนสรุปเอาจากประสบการณ์ตัวเอง
การจะรู้ว่าเราจะเรียนอะไร ชอบอะไร อยากทำอะไร คงไม่ใช่ว่าอยู่ๆก็จะตัดสินใจขึ้นมาได้ หรือว่าจะให้คนอื่นมาชี้นิ้วบอก ไม่ว่าพ่อแม่ ครูอาจารย์ ก็ไม่มีใครรู้จักตัวเราดีกว่าเราเอง แต่ว่าเราเองก็มักจะบอกตัวเองว่า เราไม่รู้จักตัวเองดีพอ
Seminarที่เมืองจีนวันนี้เราคุยกันเรื่องบทบาทของภาษาอังกฤษในฐานะของภาษาที่ไม่ใช่ภาษาแม่ที่มีต่อความเป็นตัวตนของเรา(identity) ได้คุยกับเพื่อนๆนักวิจัยจากหลายๆประเทศพบว่ามีมุมมองที่คล้ายๆกันตรงที่ว่า ในประเทศตัวเองนั้น การที่สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ดี จะมีผลต่อความเป็นตัวตนด้านสถานะทางสังคม เพราะมีผลทำให้ได้งานที่ดีขึ้น ดูมีการศึกษามากขึ้น ในบางประเทศจะถือว่าดูเป็นผู้ดีขึ้นมา ว่างั้นเถอะ ถือเป็นการยกระดับสถานะ
ปัญหาหนึ่งที่ทำให้นักเรียนนักศึกษาบ้านเรามีปัญหาสับสนเรื่องการเลือกคณะมากก็เพราะว่าเรามองการเรียนมหาวิทยาลัยว่าเป็นการเตรียมอาชีพในอนาคต มากกว่าที่จะเป็นการพัฒนาคนให้มีความรู้ให้มีความคิดวิเคราะห์มากขึ้น คือเราจะมองว่าการเลือกคณะคือการเลือกอาชีพไปเลย ซึ่งเป็นสิ่งที่ค่อนข้างแคบ ถ้าเรามาคิดกับสังคมในปัจจุบัน ถามจริงๆเถอะว่า มีนักเรียนอายุสิบแปดสักกี่คนกันที่จะรู้ว่าพอเรียนจบแล้วจะรู้ว่าตัวเองอยากทำงานเป็นอะไร จะมีสักกี่คนกัน ทำได้อย่างดีก็ เดาๆไปเอาตามที่พอสอบได้
ที่ประทับใจมากๆเวลาไปแวะเวียนร้านหนังสือที่เมืองจีน ก็คือ เห็นได้ชัดเลยว่า คนจีนเขาขยันกันมากแค่ไหน ถึงแม้ว่าคนจีนจะบอกว่าตัวเองไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษ ซึ่งจะว่าไปก็อาจจะจริง ในส่วนที่ว่าเขาไม่กล้าใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสาร ไม่กล้าพูดไม่กล้าคุย แต่ถ้าเรื่องอ่านเรื่องเขียนแล้วล่ะก็เขาเก่งมากทีเดียว ให้อ่านบทความยากๆหนังสือยากๆเขาทำได้แทบจะเหมือนเจ้าของภาษาเลย
English Writing Tips รับความรู้และเคล็ดลับเก่งการเขียนภาษาอังกฤษจากครูม่อน
