หลายๆคนอาจจะสงสัยว่า การเรียนแกรมม่าจำเป็นแค่ไหน สมัยตอนเรียนหนังสือตอนประถมและมัธยม จะเรียนแกรมม่าซะเป็นส่วนมาก มีบทสนทนาบ้างสอดแทรกอยู่ แต่ก็เหมือนว่าแกรมม่าจะเป็นหลักในการเรียนมากกว่า ซึ่งตอนนั้นเองครูม่อนก็ไม่รู้หรอกค่ะว่า ภาษาอังกฤษควรจะเรียนอย่างไร ที่โรงเรียนให้เรียนอะไรก็เรียนไปอย่างนั้น ไม่ได้คิดอะไรมาก
มีปรากฏการณ์อย่างหนึ่งที่ม่อนได้สัมผัสกับตัวเองอย่างชัดเจน หลังจากท่องศัพท์ GRE คือ ปรากฏการณ์ที่ Norman Lewis ผู้แต่งหนังสือ Word Power
ขอแนะนำการ์ตูนดิสนีย์ค่ะ จากประสบการณ์ที่เจอเพื่อนๆที่เก่งภาษาอังกฤษมาพบว่า ส่วนมาก เกือบ 80 เปอร์เซ็นต์ ตอนเด็กๆดูหนังการ์ตูนดิสนีย์กันทั้งนั้นค่ะ จากการวิเคราะห์ม่อนคิดว่า เป็นเพราะดิสนีย์เป็นการ์ตูนที่ดึงดูดความสนใจเด็กได้อยู่แล้ว เพราะตัวเนื้อเรื่องและภาพ
บทความนี้น่าสนใจมากค่ะ มาจาก New York Times เป็นงานวิจัยจากUniversity of Pennsylvania ว่าคนเราชอบส่งเรื่องแบบไหนให้เพื่อนๆอ่าน ที่อ่านแล้วรู้สึกดีก็คือ เขาพบว่าคนเราจะส่งต่อเรื่องที่เป็นบวกมากกว่าเรื่องที่เป็นลบ และเรื่องที่ถูกส่งต่อส่วนมากก็จะเป็นเรื่องที่ทั้งน่าประหลาดใจและinspiring
สอบ GRE เมื่อสองปีทีี่แล้ว ได้verbal 490 วันนี้เพิ่งไปสอบมาได้ 690 จะเตรียมตัวยังไงให้ได้ verbal เยอะๆ
ตอนม่อนเป็นนักเรียน เมืองไทยเรียนภาษาอังกฤษแบบไทยๆ คือ เรียนแกรมมา ม่อนไม่เคยได้เรียนกับฝรั่งเลยตั้งแต่ประุถมยันมัธยม แต่ตอนนี้ในวงการการศึกษาบ้านเรา ในโรงเรียนมักจะใช้ฝรั่งสอนภาษาอังกฤษ ซึ่งม่อนก็คิดว่าดีนะ แต่ตอนนี้พอได้เรียนรู้ได้เห็นอะไรมากขึ้น ชักจะสงสัยแล้วว่าม้ันเป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้วหรือเปล่า
หลังจากที่ลงไปว่าได้ TOEFL iBT 117เต็ม120 ก็มีคนถามเรื่องการฝึกภาษาอังกฤษเยอะ เลยคิดว่าอยากจะเขียนแนะนำวิธีการฝึกภาษาอังกฤษให้ได้อ่านกันนะคะ อยากจะเล่าวิถีชีวิตการเรียนภาษาอังกฤษของตัวเองให้ได้อ่านกันก่อน เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจได้บ้าง เชื่อหรือไม่ว่า ม่อนเคยเป็นคนที่เกลียดภาษาอัีงกฤษมากๆๆๆๆ
อันนี้มาจาก bloggangของม่อนเอง publishedเมื่อวันที่ 21 สิงหาคม 2552 นะคะ —- เมื่อวานเพิ่งได้คะแนนโทเฟล หลังจากที่ไปสอบมาเมื่อวันเสาร์ที่
English Writing Tips รับความรู้และเคล็ดลับเก่งการเขียนภาษาอังกฤษจากครูม่อน
